Je kent ze misschien wel: deze 3 misverstanden over redactie. Ik leg uit waarom het misverstanden zijn.
Even vooraf… je vraagt je misschien af: waarom een foto van paddenstoelen bij een blog over redactie? Dat leg ik je zo uit. Momentje.
De eerste van de 3 misverstanden over redactie luidt:
Na het werk van een redacteur herken ik mijn verhaal niet meer terug
Dat valt reuze mee. Redacteuren willen het beste voor auteurs, met respect voor hun stijl. Het is alleen jammer als een verhaal wordt ontsierd door onnodige (stijl)fouten. Zeker als je het manuscript wilt opsturen naar uitgevers.
Echte fouten verbeteren we. Zou je iets op een totaal andere manier moeten verwoorden, dan doen we suggesties in de kantlijn. Jij bepaalt wat je wel of niet overneemt.
Natuurlijk willen we graag dat je suggesties overneemt, maar jij blijft altijd baas in eigen boek.
Ga ik naar de volgende van de 3 misverstanden over redactie:
Een redacteur is te duur, ik vraag familie en vrienden
Natuurlijk kun je familie en vrienden laten kijken naar je manuscript, maar zijn ze echt ‘streng’ voor je? Vaak vinden ze alles wat je schrijft goed of durven ze geen kritiek te uiten. Jij hebt immers lang zitten zwoegen aan je manuscript.
Maar juist omdat je zo veel uren hebt zitten schrijven, wil je toch de puntjes op de i zetten? Wie kan dat beter dan iemand die dat dagelijks doet? Een professional. Als redacteur ken ik de valkuilen.
Natuurlijk kan ik niet in je portemonnee kijken, maar de meeste redacteuren vragen minder dan je zou denken. De kosten zijn trouwens ook afhankelijk van hoeveel woorden jouw manuscript telt.
En dan nu de laatste van de 3 misverstanden over eindredactie:
Ik ben zo goed in taal, ik heb geen redacteur nodig
Weet je het zeker? Vaak lees je over je eigen foutjes heen. Als die in je verhaal blijven staan, oogt dat voor lezers slordig of op zijn minst knullig. Natuurlijk glipt een foutje er snel doorheen.
Zo maakte ik laatst een recept uit een kookboek waarin stond dat je 200 gemengde paddenstoelen nodig had. Echt waar. Jammer… maar fouten maken is menselijk.
Zelf ben ik nog nooit een manuscript tegengekomen waaraan ik niets heb hoeven veranderen. Ook niet bij manuscripten van uitgeverijen. En ik heb er heel wat onder ogen gehad.
Nog even dit bij de 3 misverstanden over redactie
Nederlands is een moeilijke taal. Schrijf je bijvoorbeeld ‘dat’ of ‘wat’? Moeten woorden los of aan elkaar? (Woont hij dicht bij zijn school of dichtbij zijn school?) Is een woord vrouwelijk of mannelijk? Schrijf je een werkwoordsvorm met een d of dt?
Dat is best lastig. Ik check dat voor je.
Er zijn trouwens meer dingen die op orde moeten zijn:
- Zijn je dialogen op de juiste manier genoteerd?
- Heb je de juiste aanhalingstekens gebruikt?
- Staan de komma’s bij citaten op de goede plek?
- Klopt je alinea-indeling?
- Maak je voldoende gebruik van synoniemen?
Als redacteur let ik op al deze zaken. Vraag gerust om een offerte.
Het paddenstoelengerecht smaakte overigens prima.
